എന്റെ ബാല്യത്തിന്റെയും ഓണത്തിന്റെയും ഓര്‍മ്മകള്‍ തുടങ്ങുന്നത് അച്ഛന്റെ വീട്ടിലെ കൂട്ടുകുടുംബത്തില്‍ നിന്നാണ്.ഓണക്കാലം അടുത്തെത്തിയതിന്റെ ആദ്യ സൂചന കിട്ടുന്നത് അന്നൊക്കെ,ഓണപ്പലഹാരങ്ങള്‍ ഉണ്ടാക്കാന്‍ വേണ്ടി അച്ഛമ്മ നാളികേരം ആട്ടി ഭരണികള്‍ നിറയെ വെളിച്ചെണ്ണ കരുതി വയ്ക്കുന്നത് കാണുമ്പോള്‍..!തേങ്ങ ഉണക്കുമ്പോള്‍ തൊട്ട് അത് ഭരണിയില്‍ എണ്ണ ആയി വരുംവരെ ഉള്ള ഓരോ ദിവസവും അച്ഛമ്മ ചോദിക്കും-"അമ്മൂട്ട്യെ എന്തൊക്കെ പലഹാരാ ഉണ്ടാക്കെണ്ടേ?" അച്ചപ്പം,ആലങ്ങ,മുറുക്ക്,ചീപ്പപ്പം,മുന്തിരിക്കൊത്ത്,മധുരസേവ, പക്കാവട, ഏത്തക്ക ചിപ്സ്,ഇങ്ങനെ വലിയൊരു ലിസ്റ്റ് മൂന്നു വയസുള്ള ഞാന്‍ തപ്പി പിടിച് പറയും.പറയ്യാന്‍ വിട്ടുപോയത് അച്ഛമ്മ പൂരിപ്പിക്കും.എല്ലാം ഉണ്ടാക്കിയാലും കഴിക്കാന്‍ വീട് നിറച്ച് ആള്ക്കാരുണ്ടല്ലോ.
എണ്ണ ഒക്കെ റെഡി ആയാല് എന്റെ അമ്മയും വല്യമ്മയും അമ്മായിമാരും ഒക്കെ ചേര്‍ന്ന് അരിയൊക്കെ കുതിര്‍ത്തു വലിയ ഉരലില്‍ ഇട്ട്‌ പൊടിക്കലാണ്. പലഹാരം ഉണ്ടാക്കാന്‍. .ചിറ്റപ്പന്‍ന്മാരും ഒരു കൈ സഹായിക്കും..തിണ്ണയില്‍ കയറില്‍ നിന്നു ഞാന്‍ ഉരലിലെക്ക് നോക്കി നിന്നിട്ടുണ്ട് കൌതുകത്തോടെ.അന്നൊകെ വേഗം ഒന്ന് വലുതയെങ്കില്‍ കുറച് അരി ഇടിക്കമായിരുന്നു എന്ന്‌ തോന്നിയിട്ടുണ്ട്.ഹിഹിഹിഹി..
ഓരോ ദിവസം രണ്ടോ മൂന്നോ പലഹാരം വച്ച് കുറെ ഐറ്റംസ് ഉണ്ടാക്കും.പല പല പാട്ടകളില്‍ അടച്ചു വയ്ക്കും.അന്നൊക്കേ എന്റെ ഫ്രോക്കില്‍ പലഹാരതിന്റേം വെളിച്ചെണ്ണയും മണം ആയിരിക്കും ചുടുന്ന അനുസരിച് ഉടുപ്പില്‍ വാരി വച് തുംബ് പൊക്കി പിടിച് തിന്നു നടക്കും.
അത്തം ആകുമ്പോള്‍ തലേന്ന് തന്നെ ചെളി മണ്ണ് കുഴച്ച് ,ചിറ്റപ്പന്‍ പത്ത് തട്ടുകള്‍ ഉള്ള അത്തം ഉണ്ടാക്കും.അതില് ഉണങ്ങുമ്പോള്‍ ചാണകം മെഴുകി റെഡി ആകി വക്കും.
ഓരോ ദിവസം ഓരോ സ്റെപ്പില്‍ പൂവ് ഇടും. തിരുവോണമാകുംപോള്‍ 10 തട്ടിലും പൂക്കള് നിറയും.രാവിലെ കുളിച്ച് അമ്മായിയുടെ വളര്‍ത്തുന്ന പൂന്തോട്ടത്തില്‍ നിന്നു പല നിറത്തിലുള്ള കാശിതുംബകളും ജമന്തിയും..തൊടിയിന്നു വെളുത്ത ചെറിയ തുംബപൂവും ഒക്കെ ഓടി നടന്നു പറിച്ചെടുക്കും.പൂക്കള് ഇതള്‍ അടര്‍ത്തി കൊടുത്ത് സഹായിക്കും
അമ്മായിമാരെ.അത്തത്തില്‍ പൂവ് വയ്ക്കുമ്പോള്‍ പ്രത്യേകം ശ്രദ്ധിക്കുന്ന ഒരു കാര്യം ഉണ്ട്.വിരല്‍ തുമ്പില്‍, അതില് മെഴുകിയ ചാണകം പറ്റാതിരിക്കാന്‍..ഹിഹിഹിഹിഹി...
തിരുവോണത്തിന് രാവിലെ കുളിച്ച് പുത്തന്‍ ഉടുപ്പിട്ടാല് അതിന്റെ മേലെ കൂടെ ഒരു മഞ്ഞമുണ്ട്(ചെറിയ മഞ്ഞതോര്‍ത്തു)കൂടെ പിന്‍ ചെയ്തു വച്ചുതരും അമ്മ .അത് കുട്ടികള്‍ക്കുള്ളതാണ്. സദ്യ വട്ടം ഒരുക്കുന്നതിനിടയ്ക്ക് അച്ഛമ്മ ഓരോ ഓണക്കഥകള്‍ പറഞ്ഞു തരുമേ.പുള്ളിക്കാരി ആണ് എനിക്ക് മാവേലിതമ്പുരാനെ പറ്റി ആദ്യം പറഞ്ഞു തരുന്നേ.കഥകളുടെ ഒരു അക്ഷയഖനി ആയിരുന്നു അച്ഛമ്മ. ചിറ്റപ്പന്മാരും അതേ. എന്നാലും അച്ഛമ്മ ചിലപ്പോള്‍ സത്യകഥകളും മറ്റു ചിലപ്പോള്‍ കള്ളകഥയും പറഞ്ഞു പറ്റിക്കും.എന്തായാലും,കുറെ ഏറെ കാര്യങ്ങള്‍..കഥകള്..!പിന്നെ കുഞ്ഞിലേ എന്റെ എല്ലാ സംശയങ്ങളും നിവാരണം ചെയ്യുക എന്ന കടമ്പ എന്തെങ്കിലും കള്ളം പറഞ്ഞു തന്നെങ്കിലും ക്ഷമയോടെ പരിഹരിക്കുന്ന മിടുക്കി ആയിരുന്നു..എന്റെ അച്ഛമ്മ..!
ഓര്മ വച്ചപ്പോള്‍ ഒരു ഓണത്തിന് പറഞ്ഞുതന്നു ,ഉച്ചക്ക് ഉണ്ണാന്‍ മാവേലിതംബുരാന്‍ വരും..അതാണ്‌ ഇത്രേം കറിയൊക്കെ വയ്ക്കുന്നെ.ഞാന്‍ കരുതി ശരിക്കും വരും..!മൊത്തത്തില്‍ അച്ഛമ്മയുടെ ഒരു വര്‍ണന കൂടി വന്നു-വല്യ വയറും..കിരീടവും ഓലക്കുടയും,മെതിയടിയും..ഞാന്‍ എല്ലാം ഭാവനയില്‍ കണ്ടു.സദ്യ ഒക്കെ ഉണ്ടിട്റ്റ് ഞാന്‍ ഇങ്ങനെ കാത്തിരിക്കുവാ...ആള് ഇപ്പ വരും ഇപ്പ വരുമെന്ന്. ചിറ്റപ്പന്മാരും അമ്മായിമാരും കൂടി ഏറ്റു പിടിച്ചു-"എന്തായാലും വരും".കുറെ കാത്തിരുന്നു രാത്രി ആയപ്പോള്‍ ഞാന്‍ നിലവിളിക്കാന്‍ തുടങ്ങി.."എല്ലാ വീട്ടിലും വന്നു കാണും ഇവിടെ മാത്രം വന്നില്ല..എനിക്ക് ഇപ്പൊ കാണണേ.."എന്ന്‌.കരഞ്ഞു വിളിചു ചളാകുളമാക്കി..അങ്ങനെ പാതിരാത്രി ചിറ്റപ്പന്‍ അടുത്ത വീട്ടിലൊക്കെ കൊണ്ട് പോയി അവിടെയും ചെന്നില്ല എന്ന്‌ വിശ്വസിപ്പിച്ചിട്ടാ അവസാനം ഞാന്‍ ഉറങ്ങിയത്.(ഇപ്പോഴും ഈ കഥ എനിക്കൊരു പാരയാണ്. വിദേശത്തുള്ള ചിറ്റപ്പന്മാര് വരെ ഇന്നും തിരുവോണത്തിന് എന്നെ ഒരു സ്പെഷ്യല്‍ വിളി ഉണ്ട്..മാവേലി വന്നോ അമ്മുവേ..എന്ന്‌ ചോദിച്ച്)
പിന്നെ ഓണസദ്യക്കൊപ്പം അമ്മ ഉണ്ടാക്കുന്ന പാല്‍പായസം,അച്ഛമ്മയുടെ അടപ്രഥമന്‍, വല്യമ്മയുടെ കടലപ്പായസം..!
തിരുവോണത്തിന്റെ അന്ന് വൈകുന്നേരം,ദൂരെ താമസിക്കുന്ന വല്യമ്മയും മക്കളും കെട്ടിച്ചു വിട്ട അമ്മായിമാരും ഒക്കെ ഓണം കാണാന്‍ വരും.അപ്പോള് വീട്ടില്‍ ഉള്ളതിന്റെ ഇരട്ടി ആള്‍കാര്.രണ്ട് തെങ്ങിലായി കെട്ടിയ വല്യ ഊഞ്ഞാലില്‍ ഊഴം വച്ചാണ് ഞങ്ങള്‍ പിള്ളേര് ഇരിക്കുക.ആട്ടത്തിന് എണ്ണവും ഉണ്ട്.ആട്ടി തരാന്‍ ചേട്ടന്മാരും ചേച്ചിമാരും ഉണ്ട്.
വൈകുന്നേരത്തെ കളികളില്‍ ചിറ്റപ്പന്മാരും കൂടും, കണ്ണ് കെട്ടികളിക്കാനോ വലിയ പറമ്പില്‍ സാറ്റ് കളിക്കണോ ഒക്കെ.വീട്ടിലെ ബഹളം ആ സമയത്ത് മെയിന്‍ റോഡു വരെ ചെല്ലും.
ആള്‍ക്കാര് അസൂയയോടെ നോക്കി പോകുന്നതും കണ്ടിട്ടുണ്ട്.കാരണം,അച്ഛന്റെ വീട്ടില്‍ പത്ത് മക്കള്‍ ആണേ..അവരും അവരുടെ പിള്ളാരും ഒക്കെ കൂടി ചേര്‍ന്നാല് പിന്നെ പറയണ്ടല്ലോ.
രണ്ടാം ഓണത്തിന്(തിരുവോണത്തിന്റെ പിറ്റെന്നാള്‍)അമ്മയുടെ വീട്ടില്‍ പോകാരന് പതിവ്.അവിടെ അപ്പുപ്പനും അമ്മുമ്മയും കാത്തിരിക്കും.സ്നേഹത്തിന്റെ കാര്യത്തില്‍ രണ്ട്
കടലുകളാണെ രണ്ടാളും.
എന്നില്‍ കഥകളും മൂല്യങ്ങളും ഓര്‍മകളും നിറച്ച എന്റെ അച്ഛമ്മയും സ്നേഹം മാത്രം അറിയുന്ന, ഒരിക്കലും ഞാന്‍ ദേഷ്യപെട്ടു കണ്ടിട്ടില്ലാത്ത എന്റെ അമ്മമ്മയും അപ്പുപ്പനും ഇന്ന് ഇല്ല. ഓരോരുത്തരായി മൂന്നു പേരും പോയി. അമ്മമ്മ മരിച്ചിട്ട് ഇന്നേക്ക് പതിനാറാം നാള്‍...അത് കൊണ്ട് തന്നെ ഇത്തവണ എനിക്ക് ഓണമില്ല.പൊതുവേ വയസായവരെ ഇഷ്ടമായത് കൊണ്ടാകും,ഒത്തിരി ഇഷ്ടമായിരുന്നു അച്ഛമ്മയെ.. അപ്പുപ്പനെ.. അമ്മമ്മയെ..ഓണത്തിന്റെ ഓര്‍മകളില്‍ എന്നും അവരുടെ നിറഞ്ഞ സ്നേഹമാണ് കൂടുതലും!
--സ്നേഹ (അമ്മൂട്ടി )
madhura smaranakal.. :)
ReplyDeleteഎന്റെ അച്ഛമ്മ & അപ്പുപ്പന്‍ എന്നിവരെ ഞാന്‍ കണ്ടിടെയില്ല , അമ്മുമ്മ എനിക്ക് 5 മാസം പ്രയമുണ്ടായപ്പോള്‍ മരിച്ചുപോയി, കുഞ്ഞുനാളില്‍ അധികവും അമ്മയുടെ വിട്ടില്‍ ആയിരുന്നത് കൊണ്ട് അച്ചച്ചനെ കുറിച്ച് അധിക്കം ഒരമകള്‍ എല്ലാ, എനിക്ക് 6 വയസ്സ് ആയപ്പോള്‍ അച്ഛച്ചനും മരിച്ചു, ജനലില്‍ കുടി കണ്ട കത്തുന്ന ഒരു തിനാളം എപ്പോയുന്‍ ഓര്‍മയില്‍ ഉണ്ട് , ഇവരൊക്കെ എനിറെ നഷ്ട്ടങ്ങള്‍ ആണ്
ReplyDelete