ഇന്നത്തെ മനുഷ്യന്‍

ഒരു കവിത..ഇന്നത്തെ മനുഷ്യരുടെ അത്യാര്ത്തിയെ കുറിച്ച്..

ഞാന്‍ ഇന്നത്തെ മനുഷ്യന്‍ ;മാളിക-

വീടുന്ടെനിക്ക്,വീട്ടില്‍ വിലയേറിയ നായുണ്ട് ;

നായെ കുളിപ്പിക്കാനാളുണ്ട്,ആളിന്-

പുറമേ, പണിയാളായ് യന്ത്രങ്ങളുണ്ട് ;പല-

പേരിലായ്,വീശി തണുപ്പിക്കാന്‍ ഒന്ന്-

കുളിര്‍പ്പിക്കാനൊന്ന്, ചൂട് കൂട്ടാന്‍ മറ്റൊന്ന്..

വെള്ളം ചൂടാക്കാനൊന്ന് ,തുണി അലക്കാനോ -

മറ്റൊന്ന്,തേച്ചു മിനുക്കാന്‍ ഇനിയൊന്ന്..

നിലം തുടക്കാന്‍ എളുപ്പതിലൊന്ന്..

പാട്ട് പാടി രസിപ്പിക്കും അതിലൊന്ന്;മറ്റൊന്നോ-

കാണാനും കേള്‍ക്കാനും പറ്റുന്ന ഒന്ന്..

പാത്രങ്ങള്‍ കഴുകനായ്‌ ഒന്ന്,ആട്ടാനും അരക്കാനും-

മറ്റൊന്ന് വേറെ ഒന്ന്..

കണക്കു കൂട്ടാനൊന്ന് ,കൂട്ടിയതോര്മിപ്പിക്കാന്‍ ഒന്ന്

സഞ്ചരിക്കാന്‍ വെറുമൊന്നല്ല പലത്-

പലവിധം..പലനിറം..പലരൂപം..

അകലെ ഉള്ളവര്‍ക്ക് വിളിക്കാനൊന്ന് ;അവരെ-

കാണാനായ് മറ്റൊന്ന്..ഇങ്ങനെ -

പല വിധയന്ത്രങ്ങള്‍ ഉണ്ടെനിക്കെന്നാല്‍-

ഇല്ല ഒരെണ്ണം-മനോതൃപ്തി ; കാരണം-

നോക്കുന്നു എന്നും ഞാനെന്‍ ജനാലയിലൂടെ-

അയല്‍ക്കാരനെ-എനിക്കില്ലാത്തതെന്തെലും-

പുതുതായി അവനുണ്ടോ? അവനുണ്ടോ?